در بحث‌ها درباره کاربرد کلاژن، چرا ادعا می‌شود مصرف مکمل کلاژن، هدر دادن پول است؟

کلاژن نسبت کمی از اسید‌های آمینه ضروری (EAAS) دارد و تریپتوفان (یکی از EAAS) است، که کمبود آن در کلاژن  منجر به شناخته شدن کلاژن به عنوان یک منبع ناقص یا پایین‌تر از حد معمول پروتئین شده است. به طور قابل پیش‌بینی، پودر پروتئین وی، عملکرد بهتری در تحریک سنتز پروتئین عضلانی (MPS) نسبت به کلاژن دارد. علاوه بر این، یک مطالعه اخیر توسط Aussieker  نه تنها تأثیر برتر وی بر MPS را گزارش کرد، بلکه همچنین تفاوت معنی‌داری در سنتز پروتئین بافت پیوندی عضلانی پس از فعالیت ورزشی بین وی، کلاژن و پلاسبو(دارونما)  گزارش نشد.تبعات عدم تأثیر معنی‌دار مکمل کلاژن بر سنتز پروتئین بافت  پیوندی عضلانی نسبت به وی چیست؟ در ابتدا باید تأکید کنیم که واقعاً ثابت شده است که مصرف مکمل کلاژن باعث افزایش توده بدون چربی و قدرت می‌شود، اما این مطالعات کلاژن را مستقیماً با منبع پروتئین دیگری مقایسه نکرده‌اند. حال به سوال برمی‌گردیم. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که عدم تفاوت معنی‌دار در سنتز پروتئین بافت پیوندی  عضلانی پس از فعالیت ورزشی بین وی، کلاژن و دارونما، منجر به رد کامل مصرف کلاژن شده است. با این حال، عدم تشخیص تأثیر معنی‌دار ممکن است به دلیل درصد کمتر محتوای کلاژن در بافت عضلانی (5٪) در مقابل تقریباً 85٪ کلاژن در بافت مفصل باشد. همچنین، این نتایج کوتاه‌مدت سؤالاتی درباره سازگاریهای بلندمدت را به وجود می‌آورد.

دکتر Kviatkovsk y و همکاران در تحقیقی گزارش کردند که مصرف مکمل کلاژن نسبت به دارونما ، در کاهش درد مزمن مفصلی در 6 و 9 ماه عملکرد بهتری داشت. به هر حال، منطقی است که نتایج آنابولیک عضلانی، به نفع پروتئین‌هایی با سطوح بالاتر از EAAS باشد. با این حال، مجموعه قابل توجهی از پژوهش‌ها مصرف کلاژن را برای بهبود بافت‌های غیر عضلانی حمایت می‌کند، نتایج مثبتی که از مصرف مکمل کلاژن در بافت‌های غیر عضلانی به دست آمده است چه هستند؟

بیشترین تحقیقات انجام شده روی  مصرف کلاژن بر روی مفاصل و پوست هستند. تعداد روزافزونی از مطالعات،  یک بررسی اخیر توسط Campos و همکاران وضعیت فعلی شواهد را خلاصه می‌کند: "تحقیقات  نشان می‌دهد که مصرف مکمل کلاژن می‌تواند در درمان تغییرات پوست مفید باشد، چین و چروک را کاهش ؛ انعطاف پوست، سفتی و روشنایی پوست را افزایش می‌دهد؛ اندازه منافذ را کاهش و الاستیستی  را افزایش می‌دهد؛ . استفاده از کلاژن در درمان تغییرات ارتوپدی قدرت، چگالی استخوان را افزایش می‌دهد؛ تجزیه و تحلیل ماتریکس خارج‌سلولی را کاهش می‌دهد؛ سایتوکین‌های التهابی را مهار می‌کند؛ پایداری مفصل، ظرفیت عملکردی و سختی / قابلیت حرکت مفصل و بازسازی عضلانی را بهبود می‌بخشد؛ درد را کاهش  و نشانگرهای تخریب غضروف مفصل را کاهش می‌دهد.

خلاصه و نتیجه‌گیری:

کلاژن، اصلی‌ترین ترکیب  لیگامنتها و مفاصل است. تخریب کلاژن مرتبط با سن (که از دهه دوم و سوم زندگی آغاز می‌شود) با نسبتی بیشتر و سریع‌تر از بافت عضلانی و استخوان رخ می‌دهد. از دست رفتن کلی کلاژن تا ۷۵٪ تا ۸۰ سالگی ممکن است و این از دست رفتن معمولاً منجر به مشکلات بافت پیوندی آسیب‌ و درد مزمن می‌شود که کیفیت زندگی را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. . دلایل فزاینده‌ای از مدارک نشان می‌دهد که مصرف کلاژن منجر به بهبود درد مزمن مرتبط با مفاصل و نتایج مرتبط با پوست می‌شود، همانطور که در تعداد زیادی از بررسی‌های سیستماتیک (و متا-آنالیزها) ثبت شده است. زودهنگام است که فرض کنیم پروتئین‌های معمولاً استفاده شده (مانند پروتئین وی) تأثیر فیزیولوژیکی یکسانی با مصرف کلاژن در مفاصل و پوست داشته باشند. کلاژن شامل مقادیر بیشتری از گلیسین، پرولین و هیدروکسی‌پرولین است که منجر به تشکیل پپتیدهای بیواکتیو می‌شود که اساس تأثیرات درمانی کلاژن بر روی این بافت‌ها هستند.
با نقل قول از Campos و همکاران: "بزرگترین اثرات مفید پپتیدهای کلاژن در جمعیت‌هایی رخ می‌دهد که تخریب کلاژن دارند یا در معرض خطر بیشتری برای توسعه این نوع شرایط هستند، مانند کاهش بافت استخوان و غضروف ناشی از پیری، یا حتی از فعالیت بدنی سخت، ضربه‌های مفصل، وزن اضافی، تغییرات هورمونی، آسیب، سوختگی، درمان سرطان تهاجمی و پیوندهای پوستی و دندانی.

"  یک بررسی سیستماتیک اخیر توسط Khatri و همکاران نتیجه گرفت که مصرف کلاژن در میزان 5-15 گرم در روز برای کاهش درد مزمن مفاصل و بهبود عملکرد ارتوپدی مناسب است. با این حال، نیاز به تحقیقات بیشتری نیاز است. تحقیقات اخیر بلندمدت (6-9 ماه) نشان داده است که مصرف کلاژن (10-20 گرم در روز) سبب بهبود وضعیت  فیزیکی و روانی بیماران (به دلیل کاهش درد مزمن) میگردد. نتایج این تحقیقات نباید نادیده گرفته شود.

بخوانید : برنامه بدنسازی حجمی | تمرینات کوهنوردی  | رژیم کتوژنیک | رژیم فستینگ | برنامه لاغری | برنامه بدنسازی | برنامه بدنسازی مبتدی | فواید بدنسازی | 

| نویسنده : سید معین رضوی نیا

| فیزیولوژیست ورزش دانشگاه تهران